We vonden het verleden week al een beetje raar dat we poes Zilver moesten missen bij het ontbijt. Normaal staat hij als een speenvarken te schreeuwen bij de voordeur als we met Belle naar buiten komen. Dus gingen we er vanuit dat hij zich ’s avonds volpropte met muisjes en overige zaken uit de kringloop op ons domein, maar niets was minder waar. Het viel mij plots op dat hij onze gasten in Le Mouton een wel heel erg warm hart toedroeg. Hij zat in de zon aldaar op het terras en lag in de schaduw voor de gite te slapen. Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit; Zilver had een stuk gedroogde worst uit de vensterbank bij het keukenraam gejat! Het monster…..maar goed, voor hem uiteraard een prettige afwisseling van de brokjes en de veldmuisjes. Ter info; hij staat daar nog steeds iedere ochtend de longen uit zijn lijf te schreeuwen. Lees meer:
Meest recente berichten
Archief
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018