Ik heb net de laatste gasten van dit seizoen uitgezwaaid. Een half dagje eerder dan gepland, maar twee van deze doorgewinterde wandelaars waren geveld door de griep. En ondanks mijn verzorging á la Florence Nightingale in de vorm van open haard, kippensoep, tissues, anti-grieppillen en drankjes werd het er maar niet beter op…dus hebben we met z’n allen nog even gezellig koffie en gemberthee gedronken, onder het genot van wat rozijnenbroodjes, en daarna vertrok het gezelschap richting Nederland. Ik heb ze voor onderweg een doos paracetamol meegegeven. Meest vreemde relatiegeschenk ooit, dacht ik nog, maar wel handig. Overigens een heel bizar gevoel om je dan vervolgens om te draaien, terug te lopen naar huis en jezelf te beseffen dat je niet direct keihard aan de schoonmaak hoeft omdat er nu niemand meer komt. Verder zullen de conversaties van de komende dagen wat eenzijdig zijn. Belle is prettig gezelschap maar praat nog steeds niet terug….Lees meer:
